• ~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~නිදහසේ උපන් සිතුවිලි නිදහස්ව පළ කරනු සඳහා සයිබර් අවකාශයේ ඉදි කළ නිවහන~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Tuesday, July 27, 2010

පරම්පරා පරතරය

අද අප ජීවත්වන්නේ තාක්ෂණික මෙවලම් වලින් ගහණ වටපිටාවක ය. පරිගණක, ජංගම දුරකථන,ඩිජිටල් ශබ්ද උපකරණ, ලේසර් උපකරණ, ආදී මෙකී නොකී තාක්ෂණික මෙවලම් අටෝරාසියකින් අපේ පරිසරය පිරී තිබේ. අපේ කුඩාවුන් බ‍හ තෝරන්නේ මේ වටපිටාවේ ය. පරම්පරා පරතරය යනු කුමක්දැයි මම දැන් දැන් අත්දැකීමෙන්ම වටහා ගනිමින් සිටිමි. මෙයට වසර 25 කට පමණ පෙර , පාසැල් දරුවෙකු වශයෙන් සිටි කාලයේ මා කොළඹ  නවාතැනට හැරලූ පසු මගේ දුක සැප දැන ගන්නට මගේ දෙමාපියනට සතියක් බලාපොරොත්තුවෙන් ඉන්නට සිදු විය. ඒ මා විසින් සිරිත් පරිදි සතිපතා යවන ලියමන ඔවුන් අතට පත් වන තුරු ය. මැදවච්චියෙනුත් සැතපුම් 12 ක් පමණ එපිටින් විසූ ඔවුනට කොළඹින් තැපැල් කරන ලිපියක් ලැබීමට ඒ කාලයේ සතියකට ආසන්න කාලයක් ගත වූ බැවිනි. මේ කතාව මගේ කුඩා පුතුට නම් සුරංගනා කතාවක් වැනි ය. දිනකට කිහිප වතාවක් ආච්චිටත් මාමලාටත් දුරකථනයෙන් කතා කරන ඔහු දුර බැහැර සිටින ඔවුන්ගේ පින්තූර දුරකථනයෙන් නරඹයි. විදේශයන්හි සිටින මිතුරන් හා මා පරිගණකයෙන් කතා කරනු දැක්ම ඔහුට අරුමයක් නොවේ. එබැවින් සුවදුක් දැනගන්නට සතියක් බලා සිටි අපේ අම්මලා තාත්තලාගේ කාලය ඔහුගේ සහ ඔහුගේ පරපුරේ සගයන්ගෙන් ඉතා දුරස්තර ය. තාත්තා බසයෙන් පාසැල් ගිය බව අදහා ගැනීමට ඔහුට තාමත් නොපුළුවන. තාත්තාට කාර් එකක් තිබුණේ නැද්දැයි ඔහු කිහිප වතාවක් විමසන්නේ එබැවිනි. ඔහුව හැරලීමට දිනපතා පාසැල අසලට යන මට ද ඒ කාලයේ මාර ගස් සෙවණේ එක පෙළට සීරුවට ගමන් කළ මගම පාසැල් බස් රිය පෙළ දැකීමට නොලැබේ. ඒ වෙනුවට පළල් පාර එක වාහන පෙළකට පමණක් සීමා කරමින් ඇඟිල්ලක් ගැසීමට ඉඩ නැතිවන අයුරින් මෝටර් රථ සහ පාසැල් වෑන් රථ නවතා ඇත.

පරිගණක සිය ගණනකින් සමන්විත ප්‍රාථමික අංශයේ පරිගණක විද්‍යාගාරය දකින විට එදා උසස්පෙළ සිසුන් ලෙස සින්ක්ලෙයාර් පරිගණක තුනකින් සහ අයි.බී.එම් පරිගණකයකින් පමණක් සමන්විත වූ එකම පරිගණක විද්‍යාගාරයේ පරිගණක "අ" යන්න කියැවූ හැටි සිහිනයක් සේ මතකයට නැගෙයි. කැසට් රෙකෝඩරයක ආධාරයෙන් "බූට්" කළ ඒ සින්ක්ලෙයාර් පරිගණකයක් දුටුවොත් මේ දරුවන් එය සෙල්ලම් කිරීමටවත් නොගන්නවා ඇත.

දෙවැනි ශ්‍රේණියේ උගන්නා මා පුතු මධු මාධව අරවින්දගේ "ළඹ සවන් රන් පටින්" ගීතයට ඉතා කැමති ය. යූ ටියුබ් හි තිබී මවිසින් බාගත් එම ගීතයේ දෘශ්‍ය පටයද ඔහුගේ සිත් ගෙන ඇත. (එහි දර්ශන "Little Buddha" චිත්‍රපටයෙන් උපුටාගෙන සංස්කරණය කළ ඒවා ය). මේ ගීතය ඔහු කියනු ඇසූ ඔහුගේ පන්තියේ හොඳම යහළුවා එහි සී.ඩී එක දෙන්න බැරිදැයි ඔහුගෙන් ඇසී ලු! නොබෝ දිනකින් ඔහු පෙන් එකක් ගෙනවුත් දී ගීතය ඊට කොපි කර දෙන්නැයි ඉල්ලන්නටත් බැරි නැත! අපේ ළමා ලෝකයත් අපේ දරුවන්ගේ ළමා ලෝකයත් අතර මේ පරතරය වටහා ගන්නා විට මම තිගැස්සෙමි. අප කුඩා කාලයේ සිරිපා සමය සමග සමනලුන් රෑන් රෑන් වැල නොකැඩී අප පසුකර පියඹා යනු අප බලා සිටියෙමු. එහෙත්, මගේ පුතුට පෙන්වීමට සමනළයෙකු  සොයා ගැනීමට මට දැන් මහත් වෙහෙසක් ගැනීමට සිදුව ඇත. මේ දරුවන් වැඩෙන්නේ සමනලුන් මාලුපැටවුන් සමග අප ගත කළ ලෝකයට මහත් සේ වෙනස් වු ලෝකයක ය යන වැටහීම සමග ඔවුන්ගේ ඒ ලෝකයේ අප නොදකින අපට වටහා ගැනීමට බැරි දහසක් දේ තිබීමට හැකිය යන අදහස ඉහත තිගැස්මට හේතුව සේ මම දකිමි. අන්තර්ජාලයේ සැරිසරන විට දකින පාසැල් දරුවන්ගේ ඇතැම් වීඩියෝ පට ද ඒ තිගැස්මට පොහොරකි.

මා මේ අත්දකින්නේ මේ සදාකාලිකව පැවත එන පරම්පරා පරතරයේ මගේ යුගය ද? නැතිනම් අපි කලියුගයට පා තබමින් සිටින්නෙමු ද? හරි හැටි වටහා ගැනීමට නොහැකි ව මම අතරමං වෙමි.

Sunday, July 18, 2010

මගේ ආලය

(මෙය අන්තර්ජාලයේ සංසරණය වන කවියක සිංහල අනුවාදයයි )

පළමුවරට,
සිටි තැනම මා සිරකළේ,
ඔබේ දෙනයන යි

මගේ දිවියම එළි කළේ ,
හිරුත් මුසපත්කළා වූ,
ඔබේ සිනහවයි

කඳු අතරින් ගලන දිදුලන දියදහරක් සේ,
මගේ හදට ඇදහැළුනේ,
ඔබේ කටහඬයි

ඔබේ ඇවිදිනවිට,
ගමනෙහි ලාලිත්‍යයට,
මට හුස්ම හෙළන්නත් අමතක විය

ඔබ මවෙත නැඹුරු වූ කල,
මගේ මුහුණ වැසුණි,
මා සිහින දුටු,
ඔබේ වරලසින්

ඔබේ අතැඟිලි අග,
මුදු පහස,
මගේ මුහුණෙහි දැනෙන්නට,
ඉතා ආශා කළෙමි මම

ඔබේ උණුසුමට මා ඇදගනිද්දී,
ඔබේ දෑත්,
මගේ ගෙල වට එතෙනු දැක්මට,
මම පුල පුලා සිටියෙමි

එ  හැමට වැඩියෙන්,
ඔබේ ඒ හැම දේ,
ම‍ගේ දිවි මඟ වෙනස් කර ඇත

මම, ඔබට ආලය කරමි
මම, නිතොරවම ඔබ ගැන සිතමි

කරුණාවන්ත මිහිරිය,
ඔබත් සිහි කරන්නේ ද මා,
මොහොතකටවත්?

ඔබ වත මා සිත තුළය,
ඔබෙ හඬ මා සවනත ය,
මේ වසර කීපයේ දී වත්,
මම ඔබ හඳුනාගත්තෙමැයි මම සිතමි

නින්ද නොම එයි මවෙත,
හැම රැයෙකම මට ඇති පැනයනම්,
මගේ සිත සිටින පළමුවැන්නා ඔබ ද?
එය එසේ නොවෙයිනම්, ඔබ දෙවැන්නා මය

මනෙතට ඔබ පෙනෙයි,
කවදා හෝ විකසිත වෙතැයි,
මා පතන ආලයක් වෙනුවෙන්,
මහද රිදුම් දෙයි

මිතුරන්ට පෙම්වතුන් විය හැකියැයි කීවෝ කවරහු ද?
කුමක් සිතුවෝද ඔවුන්?
මගේ පෙම් හද පොබයාද,බි‍ඳේවි ද?
එය බිඳෙයි

මම පසුබාමි,
මම බිය වෙමි,
මගේ මුළු දිවියම දැන්,
එකම රඟමඬලකි

එහි ආඛෘනයෙන් ආඛ්‍යානයට,
දැක්මෙන් දැක්මට,
මා ඔබට ආලය කරන්නේ ඇයි?
කියන්නෙමි මම ඔබට

ඔබ මවෙත සිටින විට,
ඇය ගැන ද සිහිවෙයි මට,
ඔබ සමග ඇයද නොවීනම් යැයි,
මට දැඩි ලෙස සිතෙයි

යුවලකගේ සුන්දර ලොවට,
ගරු කරමි මම,
එහෙත් ඔබට යන්තම්වත් නොපෙනෙන,
මා වැනි නොවැදගතුනට එහි මොන ඉඩ ද?

ඔබ මගේ මිතුරිය නම්,
මා ඔබේ ය
කල් යත් යත්ම
ඔබේ ඇසුරින් මම පිරිපුන් වෙමි

ඔබට එවදන් තෙපළන්නට,
ඒ සිව් වදන තෙපළන්නට,
මහත් සේ දුෂ්කර ය මට

සන්සුන් වේද ඔබ?
වෛර කරන්නේද ඔබ මට?
මිතුරිය වේද ඔබ මට?

ආලය සමඟ රාගයද ඇත,
මම ඔබට ලොල් වෙමි,
මමඔබට ආලය කරමි

ඔබත් සිතාවිද එසේ?

(මෙය අන්තර්ජාලයේ සංසරණය වන කවියක සිංහල අනුවාදයයි )